Na rynku gier na Nintendo znajdziemy wiele propozycji dla dzieci, ale Bayonetta to seria, w którą powinni grać wyłącznie dorośli użytkownicy konsoli. Efektowny system walki, kontrowersyjny świat (demony i anioły) oraz pełen dynamizm fabuły sprawiają, że tytułowa wiedźma po prostu nie może się nam znudzić. Jak wypada kontynuacja serii przy pierwszej części?
Rollercoaster w ostrym wydaniu
Sama koncepcja piekielnej wiedźmy, która ma uratować świat jest kontrowersyjna. Bayonetta dała się poznać jako intrygująca postać, obdarzona kilkoma ciekawymi zdolnościami. W najnowszym tytule studia Platinum Games, jej wachlarz ruchów znacznie się poszerzył. Początkujący gracz może mieć problemy z ilością kombinacji, jakie może wyprowadzić.
Nie jest to dla tytułu żadna ujma, ponieważ z podstawowymi seriami ciosów powinien sobie poradzić każdy. Chodzi jednak o to, że w tytule nie sposób się nudzić. Każda walka może zostać poprowadzona na wiele sposobów, z wykorzystaniem cech specjalnych albo tradycyjnych broni. Do użytku oddano m.in.: pistolety, łuki, włócznie oraz miecze, a także katany.
Ogromny dynamizm produkcji rozpoczyna się od samego prologu, który w niczym nie przypomina spokojnego wstępu. Użytkownik Nintendo zostaje rzucony w wir akcji, który dopiero na końcu daje nam zalążek do całej historii.
Zarys fabuły
Bayonetta 2 rozpoczyna się w momencie, w którym kończy się pierwsza część. Kontynuacja odnosi się do losów ratowania Jeanne. To przyjaciółka wiedźmy, która osłoniła ją podczas walki z aniołami przed niespodziewanym atakiem. Całość nie sprowadza się jednak do infantylnej opowiastki o ratowaniu. W grze spotkamy się ze zwrotami akcji oraz sporą dynamiką fabuły. Szkoda, że jest ona stosunkowo krótka (dla zaprawionego gracza to kwestia 8-10 godzin).
Czas rozgrywki wydłuża zwiększenie poziomu trudności. I przechodzimy tutaj do atutu, jakim jest niewątpliwie wysokie wyzwanie dla gracza. Bayonetta 2 nawet na średnim poziomie trudności sprawia problemy. Gracz w świecie aniołów oraz demonów może walczyć na wiele sposobów, ale zachowanie przeciwników również nie należy do liniowych.
Jeżeli tytuł oferuje według nas za mało akcji, możemy zawsze śrubować swoje rekordy na poszczególnych poziomach. Gra otrzymała specjalny system naliczania punktów, który mówi nam o postępach oraz efektowności naszych poczynań. W trybie fabuły odblokowujemy także wojowników do kooperacji, ale o tym więcej dowiecie się za chwilę.
Tryb hordy, wielowymiarowa walka
Bayonetta 2 nie posiada systemu multiplayer samego w sobie, ale możemy uczestniczyć razem z innym graczem na tzw. arenie w walkach z hordami przeciwników. Odblokowane postacie w toku fabuły znacznie urozmaicają te wyzwanie. Nie jest to typowa ,,siekanka” z bezbronnymi stworami. Pokonanie ich stanowi prawdziwe wyzwanie, jak zresztą wszystko w świecie tytułu studia Platinum Games.
Walka oprócz konwencjonalnych broni, umożliwia nam także wykorzystanie specjalnych umiejętności wiedźmy. Chodzi tu przede wszystkim o możliwość przyzwania demonów. Ciekawie prezentuje się cały system Torture Attacks, w którym Bayonetta znęca się nad oponentem. Perfekcyjne wykonanie uniku pozwala nam na wyprowadzenie mocniejszych ciosów, a po naładowaniu paska wiedźma otrzymuje specjalne zdolności. Może na przykład automatycznie odnawiać życie albo wyprowadzać przez pewien czas mocniejsze ciosy.
Grafika, audio
Twórcy Bayonetty postawili przede wszystkim na dynamikę bez ,,przycięć”. Utrzymali zatem 60 FPS, ale kosztem rozdzielczości. Bez względu na przenośny lub stacjonarny tryb, gra posiada dość niską rozdzielczość 720p. Wygląda ona gorzej na telewizorze, gdzie wprawne oko zobaczy pewne ubytki w treści.
Różnic nie dostrzega się w trybie przenośnym, ale tu z kolei gorzej wygląda kwestia samego rozmachu starć. Bayonetta jest stworzona do wielkiego ekranu, a efektowność najlepiej obserwuje się na dużym ekranie. Jeżeli jednak jesteśmy fanami przenośnych walk, możemy cieszyć się rozgrywką właśnie w ten sposób.
Muzyka oraz dialogi także dają radę oraz podkreślają rozmach produkcji. Nigdy nie mamy wrażenia ,,niedopasowania”. Zawsze czujemy, że dźwięk współgra z przekazywaną treścią, co jest sporym plusem.
Podsumowanie
Bayonetta 2 wychodzi ze schematu kontynuacji, które zazwyczaj są gorsze od pierwowzorów. Tytuł charakteryzuje udoskonalony system walki, dobra dynamika, płynność oraz wielowątkowa fabuła. Przejście kampanii dla gracza jest swoistym wyzwaniem. Wiedźma to postać kontrowersyjna, ale nie da się jej nie lubić. Zwłaszcza, gdy steruje się nią pod naszymi skrzydłami tak dobrze.
Bayonetta 2 Recenzja